Verslag uit Italië:

Dag 1, 2 & 3

Maandag 15 augustus, alle Clari Cantussers zetten zeer vroeg hun wekker om te vertrekken op reis naar Italië. Onderweg pikt de bus nog enkele gestrande koorleden op die deelnamen aan C.H.O.I.R in Duitsland. Na 12u reizen zet de buschauffeur ons veilig af in Ollomont, een idyllisch dorpje midden in de Italiaanse alpen. Lekkere spaghetti gegeten en goed geslapen: helemaal klaar voor de repetities met orkest! Tussen de repetities door is er tijd voor ontspanning, we bouwen dammen, spelen volleybal en verkennen de omgeving. Woensdag is het tijd voor ons eerste concert. We zingen enkele koorklassiekers op de pas St. Bernard in Zwitserland op 2400m hoogte. Dit is zeker het hoogste niveau dat het koor al gehaald heeft.

Dag 4, 5 & 6

Op 18 augustus dalen we al zingend af naar de Fontina kaasfabriek.  Met de geur van 60.000 kazen in onze neus kunnen we het niet laten ook een stukje te proeven bij onze picknick. Enthousiast zakken we af naar Valpelline waar we gezellig met z’n allen van een drankje genieten. Daarna trekken we moedig de steile helling op naar de Gran Baïta. ’s Avonds zetten we de laatste puntjes op de i voor het Requiem. Na een voormiddagje volleyballen en genieten van de zon rijdt Patje ons (met de nodige humor) veilig richting het pittoreske Aosta. Terug in de bewoonde wereld worden we getrakteerd op een heerlijke gelato. Met de gebruikelijke Italiaanse vertraging beginnen we aan ons eerste, langverwachte concert van Mozarts Requiem. Achteraf worden we beloond met een daverend applaus en een Sint-Bernard-sleutelhanger als souvenir. Zaterdag 20 augustus: de planning belooft ons een spannende dag… Mission accomplished! We trotseren de wilde wateren van de Valle D’Aosta. Volledig uitgerust met wetsuite, zwemvest, helm en peddel raften we al gillend, zingend, zwemmend (en vallend) naar beneden. Na een rondje van Patje zigzaggen we naar boven waar alweer een lekkere maaltijd op ons wacht.

Dag 7, 8 & 9

Zondag 21 augustus, vandaag staat ons laatste concert in Italië op het programma. De locatie is alvast fantastisch: refugio Prarayer aan het azuurblauwe lago de Places de Moulin. Onze bergschoenen komen goed van pas want voor we ons kunnen klaarstomen voor het concert moeten we eerst nog langs de oevers van het meer naar de berghut wandelen. De picnic aan de bron van het stuwmeer is dan ook meer dan welgekomen om even uit te rusten en te genieten van de omgeving: een natuurpracht die even later de scène wordt van het Requiem van Mozart. Voor vele bezoekers is het een overdonderende combinatie, hemelse muziek en een overweldigend aards natuurschoon.

Op maandag 22 augustus, onze laatste dag, splits onze groep zich in twee. Een grote groep trekt richting Aosta terwijl de anderen al aan een stevige dagtocht begonnen waren. Patje bracht de Aostagangers naar de vaste afzetplaats waar ook de kabelbaan van Aosta naar het hoger gelegen Pila vertrekt. Enkele enthousiastelingen kunnen deze kans niet aan zich laten voorbijgaan en vliegen als het ware richting de top van de berg om er van het fantastische uitzicht te genieten onder een stralende zon. De rest van de Aostagangers wandelt rustig door de stad en snuistert wat in de lokale winkeltjes. ’s Middags spreken we af om met z’n allen echte Italiaanse pizza te gaan eten, iets waar we al heel de reis naar uitkijken. Een ijsje achteraf al wandelend terug naar bus werd de kers op de taart van ons gezellig dagje Aosta. De enthousiaste bergwandelaars trotseren ondertussen de blakerende zon en bereiken vroeg in de namiddag ook hun top van de wandeling. Aan de overkant van de vallei kunnen we nog net de kabelbaan van aosta ontwaren en zo bleven beide groepen toch nog symbolisch in het zicht van elkaar. De verhalen over lekkere pizza, gezellige winkeltjes en noeste bergwandelaars inspireren die avond dan ook nog lang de gesprekken aan tijdens het kampvuur. Een verwoede poging om het aanbreken van de volgende dag uit te stellen want luttele uren later wacht Patje ons weer op om ons terug richting België te brengen. Een veel te snel einde van dit prachtavontuur.