Onze concertreis/koorvakantie naar Polen begon natuurlijk met een lange busreis onder leiding van twee chauffeurs. Vooraan zitten wordt vaak aangeraden om autoziekte te vermijden, bij Rudi en Joeri kon je je geschiedenis en kennis over het Oostblok en W.O.-II bijschaven. Bij het ochtendgloren reden we Polen binnen, de eerste Zloty’s werden bovengehaald in een tankstation en tegen het middaguur reden we Lodz binnen, de eerste bestemming.

(3 juli) Een dag na aankomst was het al tijd voor de verrassingsdag. Een trip naar Warschau, de Poolse hoofdstad, waar we een blitzbezoek aan de mooie stad brachten, aan een fontein de eerste waterpret beleefden, de Open Air akoestiek testten en ’s avonds een concert zongen. Een ideaal begin van onze vakantie, met alle ingrediënten die een koorreis nodig heeft: mooi weer, ambiance en muziek.

(4 juli) Een dag later werden we, begeleid door een plaatselijke Poolse, rondgeleid in Lodz. We leerden er bij over de industrie die Lodz tot een grootstad maakte, met alle facetten die daar bij horen. Van arme, grauwe wijken tot de Manufaktura, een oude industrieloods omgevormd tot shoppingcenter en het centrum voor de jeugd. We ontdekten er de villa’s van oude industriëlen, grote prachtige gebouwen die vaak verscholen waren. Natuurlijk brachten we ook een bezoek aan het oude treinstation Radegast, in een uithoek van het getto van Lodz. Vanuit dit treinstation, door de Nazi’s gebouwd tijdens W.O.-II, werden ongeveer 150 000 joden getransporteerd naar concentratie- en vernietigingskampen. ’s Avonds zongen we hier ons tweede concert.

(5 juli) Na drie dagen verhuisden we al naar Krakau, waar het tweede deel van onze Poolse vakantie zich situeerde. Bij onze eerste avondwandeling aan het prachtige, door UNESCO beschermde oude stadscentrum, vermaakten we de mensen op de pleinen met onze gezangen.

(6 juli) Op 6 juli verkenden we Krakau dan, onder leiding van onze eigen deskundigen Michiel en Dagmara. We waanden ons ondertussen in Barcelona, want het weer was fantastisch. We brachten dan ook veel tijd door bij de talrijke fonteinen of zelfs een door de brandweer geïnstalleerde waterattractie. Dat maakten wij ervan, althans. We bezochten ook al eens de prachtige kerk waar we de mis zouden gaan opluisteren, gevolgd door een concertje.

(7 juli) Wie Polen zegt, denkt automatisch aan de Tweede Wereldoorlog, waarvoor de Polen een gigantische prijs betaalden. Een bezoek aan het beruchte Auschwitz-Birkenau kon niet ontbreken. Op voorhand werd gevraagd om het bezoek hieraan in alle sereniteit te doen, maar eens ter plaatse was er voor iets anders ook geen plaats. Het gevoel om op de plaats te zijn waar meer dan 2 miljoen mensen hun dood vonden, ten prooi vielen aan totale ontbering en mishandeling, het doet wel wat met een mens, zeker voor zo’n jonge groep. Het werd een beklijvend bezoek, dat op iedereen een diepe indruk naliet.

(8 juli) Zondagochtend zongen we enkele liederen in de mis, waar naar Belgische normen best wel wat volk zat. Aansluitend brachten we dan nog een klein concertje. Toen we ’s avonds met de hele groep op wandel waren, brak er zowaar een regenbui uit. Samen met vele anderen, schuilden we onder een gebouw dat aan een soek deed denken. Toen ons gevraagd werd een meerstemmige Happy Birthday te zingen, was er zoveel applaus van de andere schuilenden, dat we nog enkele van onze hits ten berde brachten. Zo werd een minder leuk moment toch nog omgezet in een heel fijn moment.

(9 juli) Voor we met Rudi en Joeri (die enkel voor de heen- en terugreis bij ons was) terug richting Borstelstraat reden, brachten we nog een bezoek aan de Wieliczka zoutmijn. Samen met de gids daalden we af tot we ver onder de grond zaten. We vergaapten ons aan de vele beeldhouwwerken en sculpturen en brachten beneden in de grote hal, op maar liefst 125 meter onder de grond, een klein concertje. De perfecte afsluiter van een fantastische, gevarieerde koorreis waar jong en oud als een hechte groep weer heel wat herinneringen rijker werd.